NIZP-PZH oraz CMKP wspólnie zbadają, jakie jest ryzyko zakażenia HCV oraz innych zakażeń szpitalnych związanych z biopsją gruczołu krokowego wśród mężczyzn z podejrzeniem nowotworu prostaty.
W dniu 1.12.2015r. pomiędzy Narodowym Instytutem Zdrowia Publicznego – PZH (NIZP-PZH) a Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego (CMKP) zostało zawarte porozumienie o współpracy przy realizacji zadania „Ocena czynników sprzyjających występowaniu zakażenia HCV oraz powikłań infekcyjnych w populacji mężczyzn poddawanych biopsji gruczołu krokowego w Polsce" w ramach Projektu 1 „Usprawnienie diagnostyki HCV, oszacowanie występowania HCV w populacji ogólnej oraz analiza czynników związanych z występowaniem HCV”, będącego integralną częścią Projektu KIK/35 „Zapobieganie zakażeniom HCV” współfinansowanego przez Szwajcarię w ramach Szwajcarskiego Programu Współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej oraz Ministra Zdrowia.
Podstawowym celem realizowanego badania jest określenie występowania zakażenia HCV oraz innych zakażeń szpitalnych, w szczególności ciężkich zapaleń prostaty, posocznicy oraz innych zakażeń krwiopochodnych związanych z biopsją gruczołu krokowego w populacji mężczyzn z podejrzeniem nowotworu prostaty w Polsce.
Badanie poszerza grupę docelową działań podejmowanych w Projekcie 1. Planuje się przebadanie 600 mężczyzn. Wyniki poprzedniego badania realizowanego w NIZP-PZH (Godzik P. et al. Rozpowszechnienie przeciwciał anty-HCV wśród osób dorosłych w Polsce – wyniki badania przekrojowego w populacji ogólnej. Przegl Epidemiol. 2012;66(4):575-80) wskazują, że biopsje znajdują się wśród czynników zwiększających około 2-krotnie ryzyko zakażenia HCV. Z uwagi na małą liczbę osób poddawanych biopsji wśród uczestników poprzedniego badania wynik był nieistotny statystycznie, tym samym nie można jednoznacznie stwierdzić, że taki wzrost ryzyka istnieje. Ponadto, we wstępnych analizach danych zebranych w Projekcie 1 biopsje są istotnym statystycznie czynnikiem związanym z wyższym rozpowszechnieniem HCV wśród mężczyzn, ale nie wśród kobiet. Obecność HCV RNA (aktywne zakażenie) stwierdzono u 3,7% mężczyzn poddawanych biopsji w przeszłości w porównaniu do 0,3% kobiet, u których kiedykolwiek wykonywano biopsję. Według naszych wyników biopsje w wywiadzie dotyczą ok. 8,3% dorosłych mężczyzn i 19,1% dorosłych kobiet w Polsce. W Projekcie nie zadawano pytań dotyczących jaki narząd był poddawany biopsji. Z dużym prawdopodobieństwem jednak biopsje, które mogą zwiększać ryzyko tylko wśród mężczyzn dotyczą męskich narządów płciowych, a z tych zaś najczęściej wykonywana jest biopsja gruczołu krokowego.
Dzięki nawiązaniu współpracy z CMKP możliwe będzie nie tylko precyzyjne określenie ryzyka zakażenia HCV, ale również ustalenie czynników sprzyjających innym powikłaniom zakaźnym inwazyjnych zabiegów wczesnej diagnostyki nowotworów – projekt prowadzony równolegle pozwoli ocenić skuteczność stosowanej obecnie profilaktyki antybiotykowej przy biopsji, co stanowi dodatkową korzyść płynącą z realizowanego badania.
Dane zebrane podczas realizacji badania będą podstawą do uszczegółowienia rekomendacji dotyczących diagnostyki HCV w Polsce oraz stworzenia oferty edukacyjnej dla urologów w zakresie zapobiegania zakażeniom krwiopochodnym oraz profilaktyki antybiotykowej.
Połączenie wiedzy oraz doświadczenia NIZP-PZH oraz CMKP w zakresie działalności badawczej i dydaktycznej zapewnią odpowiednio prawidłową realizację badania oraz dotarcie z wynikami badań do szerokiego grona pracowników ochrony zdrowia. Dzięki tej współpracy powstanie szczegółowy raport podsumowujący uzyskane wyniki badań wraz z ich interpretacją. Dokument zostanie upowszechniony tak, aby jego wnioski dotarły do odpowiednich grup docelowych. Ponadto, po zakończeniu badania zostanie zorganizowana dedykowana sesja szkoleniowa dla pracowników medycznych w zakresie problematyki HCV i czynników ryzyka innych zakażeń krwiopochodnych w inwazyjnych zabiegach wczesnej diagnostyki nowotworów. Nawiązanie współpracy będzie stanowiło również korzyść dla uczestników badania i ich otoczenia, jak i również przyszłych pacjentów, gdyż przyczyni się do uaktualnienia wiedzy specjalistów i tym samym usprawnienia procedur diagnostycznych i przyjętych schematów terapeutycznych.